Alles over de ziekte van Weil
De ziekte van Weil is een gevaarlijke bacteriële infectie die zowel voor onze viervoeters als onszelf gevaarlijk kan zijn. In dit blog ontdek je hoe de ziekte zich verspreidt, wat de symptomen zijn en hoe je je hond het beste kunt beschermen.
Samenvatting
- Ziekte van Weil (Leptospirose) is een infectieziekte die zeer ernstige gevolgen kan hebben voor de hond.
- De hond kan direct via dieren, maar ook indirect via stilstaand water besmet raken.
- Veelvoorkomende symptomen zijn onder andere verminderde eetlust, apathie, braken, diarree en koorts.
- De L4 vaccinatie beschermt tegen 4 soorten bacteriën die Leptospirose veroorzaken.
- Diagnose van de ziekte van Weil vindt plaats via bloedonderzoek. Soms komt ook urineonderzoek eraan te pas.
- Leptospirose wordt behandeld met antibiotica. Daarnaast wordt er vaak medicatie gegeven tegen braken en diarree. Verder wordt er een vochtinfuus gegeven om de vochtbalans op peil te krijgen.
Wat is de ziekte van Weil (Leptospirose)?
De ziekte van Weil is een veelvoorkomende ziekte in Nederland. De ziekte wordt veroorzaakt door de Leptospira-bacterie. Er zijn verschillende substammen van de Leptospira-bacterie die voor verschillende ziekten kunnen zorgen. Deze aandoeningen worden samen Leptospirose genoemd. De ziekte van Weil is slechts één specifieke aandoening hiervan.
Bij honden kan de ziekte voor ernstige, levensbedreigende problemen zorgen. Volgens Els Broens (hoofddocent aan de Universiteit van Utrecht) kan een hond zelfs al na drie dagen doodziek zijn (Bron: uu.nl).
Het wordt daarom door veel dierenartsen geadviseerd om je hond al vanaf 9 én 12 weken te laten vaccineren (de 12-weken vaccinatie dient bij puppy’s als booster). Na de eerste inenting is het gebruikelijk om 1 keer per jaar de inenting te herhalen, zodat jouw hond zo optimaal mogelijk beschermd blijft.
Puppy’s moeten voor de ziekte van Weil gevaccineerd worden na 9 weken (eerste vaccinatie) én 12 weken (booster). Daarna moeten honden jaarlijks een inenting krijgen.
Hoe krijgt een hond de ziekte van Weil (oorzaken)?
De ziekte van Weil is een overdraagbare ziekte die van dier op dier wordt verspreid. Vooral ratten en muizen zorgen voor de verspreiding van de bacterie. Dat is ook de reden waarom het ook de rattenziekte wordt genoemd.
Leptospirose wordt vaak overgedragen via contact met andere dieren of via indirecte oorzaken.
Contact met dieren
- Gebeten worden door een dier die besmet is.
- Eten of likken aan dode dieren die besmet zijn.
Indirecte oorzaken
- Contact met stilstaand water dat besmet is met urine van besmette dieren.
- Spelen in besmet water
- Drinken van besmet water
Wat zijn de symptomen van de ziekte van Weil?
Honden die besmet zijn met de ziekte van Weil kunnen de volgende klachten vertonen:
- Apathisch gedrag (gebrek aan interesse, energie en reactievermogen)
- Niet eten
- Braken
- Diarree
- Geelzucht (oogwit dat geel is) en erg gele urine
- Koorts
- Veel drinken en plassen
- Gewrichts- en spierpijn
- Neurologische afwijkingen
- Slijmvliesbeschadigingen van bek, ogen en geslachtsdelen
Bronnen: MCvoordieren.nl & uu.nl
Disclaimer: Vermoed je dat jouw hond ziek is? Raadpleeg dan altijd je dierenarts. Ook als jouw hond niet de bovenstaande symptomen vertoont!
Ook interessant
- Besmettelijk leverziekte (hepatitis) bij honden
- Kennelhoest bij honden
Bij welke dieren komt de ziekte van Weil voor?
Dieren
De ziekte van Weil komt voor bij de volgende dieren:
- Honden
- Muizen
- Ratten
Katten lijken minder vatbaar voor Leptospirose dan honden, muizen of ratten. De bovengenoemde symptomen komen alleen tot uiting bij honden. Muizen en ratten worden er niet ziek door.
Mensen
De bacterie kan daarnaast ook gevaarlijk zijn voor mensen. Meer weten over de besmetting bij mensen? Bekijk dan de uitgebreide informatieve pagina van het RIVM.
Diagnose stellen
Dierenartsen stellen de diagnose door naar de symptomen van de hond te kijken. Dit geeft echter geen 100% zekerheid dat de hond ook daadwerkelijk de ziekte van Weil heeft. Daarom doen dierenartsen extra onderzoek aan de hand van bloedonderzoek en urineonderzoek.
Bloedonderzoek
Als de hond besmet wordt door de ziekte van Weil dan maakt het lichaam antilichamen aan die de bacterie gaan bestrijden.
Bij niet gevaccineerde honden is het aantonen van deze antilichamen genoeg bewijs om tot de diagnose te komen.
Bij gevaccineerde honden is het wat lastiger. Deze honden hebben namelijk vanwege de vaccinatie al een (kleine) hoeveelheid antilichamen in hun lichaam zitten. Het aantonen van de antilichamen is daarom niet genoeg. Om de diagnose te kunnen stellen is het van belang om de groei in antilichamen in kaart te brengen. Hierdoor is het bij gevaccineerde honden noodzakelijk om herhaaldelijk bloedonderzoek te doen om een diagnose te stellen.
Urineonderzoek
De leptospiren kunnen ook na 10 ziektedagen tot een maand zichtbaar zijn in de urine. Het urineonderzoek heeft dus vaak pas zin als de hond meer dan 10 dagen ziek is.
Vaccineren tegen de ziekte van Weil
Voor de ziekte van Weil zijn er twee soorten entingen: De L2- en L4-entingen. De L4-vaccinatie is sinds 2014 op de markt. De L4 biedt in vergelijking met het L2-vaccin bescherming tegen 4 (in plaats van 2) Leptospiren. Het L4-vaccin is ontwikkeld nadat er nieuwe Leptospiren ontdekt waren in besmette dieren. Het inenten met de L4-vaccinatie is voor (de meeste) dierenartsen de standaard geworden.
Hoe vaak moet mijn hond ingeënt worden?
Puppy’s worden vanaf week 9 ingeënt voor de ziekte van Weil. Drie weken erna (week 12) krijgen ze een boostervaccinatie. Daarna is het gebruikelijk om jouw hond jaarlijks in te enten voor leptospirose.
Wat kost een inenting voor de ziekte van Weil?
De kosten voor een vaccinatie kunnen per dierenarts erg verschillen. Op Praktijk Vergelijker hebben we de verschillen in kosten in kaart gebracht. Het L4-vaccin wordt vaak in een cocktail gegeven. Dit is vaak relatief goedkoper dan een aparte enting, omdat er dan meerdere vaccins in 1 keer worden toegediend.
Hieronder geven we aan wat de kosten zijn per aparte ziekte van Weil vaccinatie:
